Ich bin gruuëts det ich unne Rogstaeker bin,
Gruuëts op al oeës pleine en straote,
Mer as ich doeër Wieërt loup met ‘n vriendin,
Den kinne vae t toch neet laote.

Te droûme oeëver stoepe,
Woeë je eure nek neet oever braektj,
Of in t stadspark kinne toepe,
Terwiel eemus de BBQ aanstaektj.

En alles doon vae oppe fiets,
Want in Wieërt zeen vae sportief,
Vae crosse van Rooj tot aan Wieërt Beach,
Of kaome uut Bels met de locomotief.

Oeës wichter kinne hun eîge roots,
Det lieëre ze in ut Van Horne museum,
En groeëte fieëste zeen weer in de Port,
Dae ge-oeëpendj wurtj met ut Van Horne jubileum.

Allemaol schoeën ideeje,
Kinne vae dao saâme es oeëver kalle?
Want dit gedichtje hieët un reeje:
Vae wille wieëte waat uch es opgevalle!

Zoeëdet we vuruut kinnen plannen,
Daovur staon vae tenslotte aan de lat,
Neet achter de feite aan hoove renne,
Det moôg in ut Huilands, met zieker auch in ut plat!